آموزه های اسلامی در شعر پنج شاعر برجسته سبک هندی: بابافغانی طالب آملی،کلیم کاشانی،صائب و بیدل دهلوی

در این رساله،آموزه های اسلامی در دواوین پنج شاعر برجسته سبک هندی بررسی شده است. از آنجاکه تاکنون تحقیقات انجام پذیرفته درباره اشعار سبک هندی، بیشتر در زمینه تصویرآفرینی و خیال بندی بوده و مسائل مذهبی، عرفانی و بویژه اخلاقی آنها، کمتر مورد ارزیابی واقع شده است و با توجّه به لزوم آگاهی و آشنایی با موارد اخیر، اهمّیّت و ضرورت انجام چنین پژوهشی در اشعار شاعران نامی سبک یاد شده مشخّص میشود. بدین مناسبت، ابتدا از میان تعالیم بی شمار اسلامی، پنجاه و هشت اصطلاح مهم، اعم از اخلاقی، فلسفی، فقهی و عرفانی، برگزیده شده است. سپس از بین سرایندگان آن دوره، دیوانهای پنج تن از مهمترین و معروفترین ایشان، یعنی: بابا فغانی، طالب آملی، کلیم کاشانی، صائب تبریزی و بیدل دهلوی که اشعار آنها، بر روی هم بیش از یک صد و پنجاه هزار بیت را تشکیل میدهد، به عنوان منابع اصلی تحقیق در نظر گرفته شده و آموزه های اسلامی موجود در این اشعار استخراج گردیده است. بدیهی است این پژوهش علاوه بر آنکه در بر دارنده منابع قرآنی و اسلامی،آمار، بسامد و جداول هم پیوند با هر آموزه میباشد، نمایانگر آگاهی دقیق و توجّه ویژه شاعران یاد شده، به مبانی اسلامی از یک سو و تبلیغ و ترویج تعالیم سر شار آن مکتب راستین، از سوی دیگر است. بی تردید، گرایش شدید این شاعران به سرچشمه های اعتقادی شیعه، موضوع دیگری است که از لابلای اشعارشان، به روشنی دریافت می شود. از این رو، اهتمام نگارنده در تدوین این رساله بر آن بوده است تا با نگاهی دگر گونه بر اشعار این شاعران بلند آوازه، دریچه ای تازه را، فرا روی پژوهشگران و محقّقان ادبیّات غنیّ فارسی بگشاید.